Mechanische sleepladen; toonhoogte a’ = 460Hz.; evenredig zwevende temperatuur.

Garrels maakte gebruik van onderdelen uit het toen bestaande orgel uit de 16e/17e eeuw. Het orgel werd in 1854 herbouwd in de nieuw gebouwde Grote kerk, waarbij enige wijzigingen werden aangebracht. Herstelwerk werd verder in de 20e eeuw verricht door H.W. Flentrop (1912 t/m 1928) en A.W. Blokhuis (rond 1945) voordat Leeflang het orgel restaureerde.

Vanaf 1976 heeft het binnenwerk ca. 25 jaar in opslag gelegen; in de jaren 2001 t/m 2003 is het gerestaureerd en is ook de oude beschildering van de orgelkas en tinfolie op de frontpijpen hersteld. Uit de grote hoeveelheid onderzoek die bij deze gelegenheid werd gedaan bleek dat de invloed van Flaes & Brünjes bij de klankgeving (bij de plaatsing in het nieuwe kerkgebouw) veel groter is geweest dan gedacht. Vandaar dat het concept-1854 als uitgangspunt werd genomen en niet het werk van Garrels in de 18e eeuw.